Stoornis in de zenuwvoorziening kan ook een continu branderige pijn, met name in de voeten en tenen, inhouden. De huid is dan overgevoelig en kan dikwijls geen lakens of andere bedekking verdragen. Ook kan pijn duiden op een ernstig tekort aan bloedtoevoer naar de voet. De kenmerkende etalage ziekte als waarschuwingssignaal voor een gestoorde bloedtoevoer door de zenuwschade ontbreekt. Pijn kan naast de eerdere genoemde zenuwaantasting duiden op een infectie die zich verder uitbreidt. De combinatie roodheid en pijn is een reden om de voet met spoed te laten zien in het ziekenhuis.
Een andere uiting van deze stoornis is een droge voethuid met kans op kleine scheurtjes in de huid van waaruit gemakkelijk infectie kan optreden.
Ook de pezen van de voet kunnen door de stoornis in de zenuwvoorziening anders aangestuurd worden. Hierdoor kunnen op den duur standsafwijkingen in de voet ontstaan, zoals onder meer klauwtenen. De combinatie van die standsafwijkingen en het gebrek aan gevoel zorgt er voor dat de voet gemakkelijk blootgesteld wordt aan punten van verhoogde druk. Met als gevolg plekken van extreme eeltvorming en uiteindelijk de vorming van een chronische wond.